دست شکسته

روز آخر صفری دخترم شاد و خندان از خواب بیدار شد و مشغول و خندیدن و بازی و پوشیدن کفش های نو اش بود.مثل همیشه روی صندلی ناهار خوری گذاشتمش تا کمی کارهایم را بکنم . نمیدونم چی شد ، چی خواست برداره که زیر پاش خالی شد و خورد زمین ...چه زمین خوردنی .تا عصر نق و گریه ... عصری رفتیم دکتر ، عکسبرداری تا بالاخره به بیمارستان آتیه رسیدیم و دست شکسته دخترک را گچ گرفتیم.

مامانم خودش رو سریع رسوند .که اگه نرسیده بود ، من و همسری به جای تسلی دادن دخترک با هم یک فصل مفصل دعوا و بحث داشتیم ....

مامانم حسابی باهاش بازی کرد و سرگرمش کرد .

الان 12 روز میگذره و هفته دیگه این موقع عروسی خاله ی دخترک است .و همچنان این دست باید تو گچ باشه.

دیشب لباس مورد علاقه اش رو آورده که تنش کنم . از اینکه یک دستش تو استین نمیرفت گریه و زاری بود که راه انداخت ...فغانی بود که کرد...بی تاب شده.انگار هم که داره یک دندان درمیاورد و بی تابی هاش بیشتر شده ....

دلم میخواد بشینم یک دل سیر گریه کنم . با صدای بلند.

طاقت من طاق شده ، گاهی سر دخترک داد میکشم و عذاب وجدان میگیرم .

از خونه در هم و برهمم حالم بهم میخوره

در هر کشو  و کمدی رو باز میکنم با کلی خرت و پرت جا سازی شده در آنها توسط همسر روبرو میشوم و داغ میکنم.

دیشب یکسری از آشغالهای اسباب بازیهای دخترک را جمع کردم و دور ریختم . ریزه ها رو در ظرف در دار ماست ریختم ... (هر از گاهی دخترک سطل را باز میکند و با اسباب بازیهای ریزه آن سطل سرگرم میشود)

کشوی گل سرهایش شده بایگانی شارژرها و مبدلهای usb همسر جان ....

انگار باید برای همسر جان هم یک اتاق جدا درست کنم ... کمد دیواری درست و درمان که نداریم .....انگار همه زندگیم روی هواست...

روی میزها پر از خاک است ...سربرمیگردانی روی وسایل خاک نشسته است....آشپزخانه کثیف است .... 

کلافه ام کلافه ..... من از دخترک کلافه تر....هفته بعد عروسی داریم و کلی کار نکرده ....کلی دغدغه و استرس ....

دخترک کنار من میخوابد و از وقتی به خانه میرسم از منبع شیرش جدا نمی شود.... انگار هر روز حریص تر میشود....و من مستاصل تر و نمیدانم چه کنم ....عنان زندگی از دستم رفته و با ذهن آشفته ام نمی توانم برنامه ای بریزم......